W 1903 roku majątek o powierzchni 200 hektarów, wraz z młynem wodnym, należał do Leopolda Schnackenburga. W latach 1922-1944 właścicielem majątku młyna oraz dworu był Niemiec Gustav Giese.
Dwór wzniesiono około XIX wieku w stylu późnoklasycystycznym. Parterowy budynek z facjatą jest murowany z cegły, otynkowany i stoi na kamiennej podmurówce, która dodaje mu uroku. Wzniesiono go na wysokich, sklepionych, kolebkowo piwnicach. Powstał na planie prostokąta, jest dwutraktowy, z sienią po środku. Dach siodłowy pokryty jest dachówką. Opracowane przez: Henryk Miłoszewski
Rodzina Giese
Rodzina Giese od kilku pokoleń zamieszkiwała wieś Rychnowo. Najstarszy znany przodek właściciela dworu to Anton Giese urodzony w 1716 roku. Niestety nie posiadam informacji czy urodził się na terenie obecnej Polski, czy też przybył jako osadnik z Prus tuż po I rozbiorze Rzeczypospolitej. W 1773 roku widnieje jako rolnik we wsi Rychnowo. Ożenił się przed 1749 rokiem i . Zmarł 27 września 1796 roku w Rychnowie i tam też został pochowany. Dożywszy prawie 80 lat, posiadał trójkę dzieci.
Martin Giese urodzony około 1765 roku (miejsce nieznane), zmarł przed 1833 rokiem. Za życia pełnił funkcję sołtysa Rychnowa. W związku małżeńskim z Regina Templin, doczekali się dziesięcioro dzieci, w tym czterech synów: Johann i Daniel byli kołodziejami, Martin szewcem natomiast Christian rolnikiem.
Urodzony 25 stycznia 1804 w Rychnowie Christian Giese przejmuje ojcowski majątek i 23 lutego 1829 roku w Lisnowie bierze pierwszy ślub z Justina Ghar. Z tego związku miał dwóch synów: Johann który zmarł 5 dni po urodzeniu, oraz Jakoba, urodzonego 4 listopada 1831 roku w Rychnowie. Matka umiera 2 lata po jego narodzinach. Christian Giese więc ożenił się ponownie 2 lipca 1833 roku z młodszą siostrą zmarłej – Maria Gahr. Posiadali dwanaście dzieci ale aż połowa z nich nie przeżyła pierwszego roku. Jednym ze szczęśliwie urodzonych dzieci, była córka Regina, która dożyła aż 96 lat. Zmarła w 1945 roku w duńskim mieście Aarhus.
Christian Giese umiera 22 stycznia 1860 roku w Rychnowie. Rolniczy fach przejmuje wywodzący się z pierwszego małżeństwa Jakob Giese. Od 1894 roku widnieje jako gospodarz rolny oraz rentier. 19 lutego 1861 bierze ślub we wsi Książki, z wywodzącą się z Budziszewa Christina Thom. Zmarł w 1904 roku w Rychnowie.
Gustav Giese urodził się 26 listopada 1861 roku w Rychnowie, jako syn Jakoba Giese i Christiny Thom. Jego ojciec Jakob był gospodarzem rolnym w Rychnowie, 1 grudnia 1861 roku został ochrzczony w kościele ewangelickim parafii Lisnowo. Matka Christina urodziła się 27 września 1839 roku i pochodziła z rolniczej rodziny, zamieszkałej w Budziszewie. Ślub rodziców nastąpił 19 lutego 1861 roku,w parafii ewangelickiej Książki. Funkcje jakie pełnił Gustave Giese oprócz bycia rolnikiem to: Oberinspektor (Starszy inspektor, 1888r.), właściciel ziemski oraz młyński (Besitzer und Mühlengutsbesitzer) we wsi Luchowo (1896r.), powiat kwidzyński (1888r.), następnie Rychnowo (1894r.) oraz od 1896 roku we wsi Świecie. 16 października 1888 roku bierze ślub w parafii Bursztynowo, z pochodzącą z Rychnowa Emilie Bertha Bomke. Owocem tego związku były dzieci: Walter Fritz Jakob Giese (ur. 24 lipca 1894 roku w Rychnowie) oraz Hildegard Charlotte Margarete Giese (ur. 19 maja 1898 roku, w Rychnowie). Walter Fritz Jakob po wojnie opuścił Polskę i zamieszkał w okolicach Hannoveru, gdzie zmarł w 1970 roku.
Rodzina Schnackenburg
Rodzina Schnackenburg przekazywała z ojca na syna zawód młynarza. Najstarszym znanym z dokumentów przedstawicielem rodu był Nathanael Schnackenburg, trudniący się jako młynarz. Prowadził młyn wiejski koło Tczewa (niem. Müller in Landmühle, bei Dirschau). Około 1794 roku bierze ślub z Catharina Elisabeth Riesemann, mają dwójkę dzieci: Davida oraz Marianne. Syn David Schnackenburg (urodzony prawdopodobnie 7 stycznia 1794 roku, jego miejsce narodzin nie jest znane) przejmuje zawód ojca. W 1835 roku widnieje jako właściciel młyna w Świeciu (niem. Mühlenbaumeister und Mühlenbesitzer in Schwetz, Kreis Graudenz). Około 1828 roku bierze ślub z Johanne Charlotte Louise Granzin. Owocem tego związku jest dziesięcioro dzieci, w tym Leopold Schnackenburg, który przejmuje ojcowską schedę w Świeciu. Urodzony 8 kwietnia 1839 roku w Świeciu nad Osą, w 1867 roku widnieje w dokumentach jako właściciel młyna oraz specjalista w naprawie i konstrukcji maszyn (niem. Maschinenbauer und Mühlengutsbesitzer in Mühle Schwetz, Lehnmannei Schwetz). Około 1865 roku żeni się z Hedwig Pflücker i ma z nią dziewięcioro dzieci.
Jednym z nich był urodzony 5 lipca 1867 roku w Świeciu nad Osą, Bernhard Schnackenburg który przez wiele lat pełnił funkcję nadburmistrza Altony (niem. Oberbürgermeister, w Niemczech najwyższy urzędnik w mieście podzielonym na dzielnice, którymi rządzą burmistrzowie). Po ukończeniu i ukończeniu studiów prawniczych rozpoczął karierę administracyjną w Królestwie Prus. Został wybrany radnym miasta w Poznaniu, następnie w Halle (Saale), a następnie burmistrzem Friedenau (wówczas gmina wiejska pod Berlinem). 16 czerwca 1909 r. został wybrany burmistrzem Altony. Oprócz funkcji szefa administracji miasta był członkiem Konstytuującego Pruskiego Zgromadzenia Państwowego Niemieckiej Partii Demokratycznej w latach 1919–1921. Publikował także wiersze pod pseudonimem Bernhard Burg. Zmarł na tyfus w wieku 56 lat. Obecnie w Berlin-Friedenau znajduje się ulica nosząca jego nazwisko – Schnackenburgstraße.
Jednym z trzech braci burmistrza Altony Bernharda, był Robert Otto Albert Schnackenburg. Urodzony 4 marca 1883 roku w Świeciu nad Osą, był dyplomowanym inżynierem górnictwa. Pracę znalazł w Katowicach i mieszkał tam w kamienicy przy ulicy Żwirki i Wigury 10 (wtedy Grünstraße). W tym domu, w mieszkaniu nr 1, w poniedziałek 5 stycznia 1914 roku „przed południem 15 minut po godzinie szóstej” („vor mittags um halb ein viertel”) urodził się jego syn Rudolf Schnackenburg. Papież Benedykt XVI w Przedmowie do swej książki „Jezus z Nazaretu” nazwał ks. Rudolfa Schnackenburga „najwybitniejszym katolickim egzegetą niemiecko- języcznym drugiej połowy XX wieku”. Został on w ten sposób uhonorowany przez Ojca Świętego za swoje największe dzieło – „Osobę Jezusa Chrystusa w zwierciadle czterech Ewangelii”, a także za pracę nad przekładem Biblii niemieckiej po Soborze Watykańskim II, nazwanym Einheitsübersetzung, oraz za
udział w rewizji Biblii Marcina Lutra. Rodzina Schnackenburgów opuściła Grünstraße 10 w Katowicach w trudnym momencie I wojny światowej – już w 1914 roku na jednym z jej frontów zginął ojciec Rudolfa Schnackenburga. Wraz z matką – wdową i bratem Janem Rudolf spędził dzieciństwo w Legnicy i tam w obecnym kościele Franciszkanów pw. św. Jana Chrzciciela przystąpił do I Komunii świętej. Jego matka, która już nie wyszła za mąż, aby zapewnić utrzymanie dla rodziny, otworzyła we własnym domu internat dla gimnazjalistów. Dożywszy 88 lat, zmarł w środę 28 sierpnia 2002 roku w Erlabrunn nad Menem, 10 km na północny zachód od centrum Würzburga.
Więcej na temat życia księdza Rudolfa Schnackenburga znajdziesz w opracowaniu ks. Henryka Olszara: PLIK-PDF oraz na WIKIPEDIA
