14 maja 1920 roku założono Klub Sportowy Polonia (wtedy jeszcze pisana jako „Polonja”). Jednym z założeń nowo utworzonego klubu było krzewienie polskości w mieście i regionie poprzez sport (ówczesna Bydgoszcz była miastem gdzie większość mieszkańców stanowili Niemcy) a na nazwę klubu wybrano Polonia – po łacinie Polska.
Założycielem klubu był Edmund Szyc, który wcześniej założył Wartę Poznań, dlatego też Polonia posiadała biało–czerwono–zielone barwy. Kolor biały i czerwony obrano na część powrotu Bydgoszczy do Macierzy, kolor zielony by oddać cześć działaczom Warty Poznań. Po powrocie Edmunda Szyca do Poznania, pierwszym prezesem klubu został bydgoski nauczyciel Bernard Golz.
Klub uzyskiwał coraz większy prestiż, stając się reprezentacyjnym klubem miasta, dlatego jako jedyny w swojej nazwie miał skrót BKS – Bydgoski Klub Sportowy. 3 sierpnia 1924 w obecności ówczesnego prezydenta Stanisława Wojciechowskiego i wojewody wielkopolskiego Adolfa Bnińskiego, uroczyście otwarto stadion Polonii. Obiekt zwany Stadionem Miejskim (od 1935 im. Józefa Piłsudskiego) rozbudowywano w kolejnych latach o trybuny, tor kolarski, żużlowy, łuczniczy, a w jego sąsiedztwie urządzono boiska treningowe i korty tenisowe. Do czasu budowy własnego stadionu treningi przeprowadzano na placu Patzera, a potem na placu przy ul. Hetmańskiej
Zdjęcie wykonano w Ogrodzie Patzera, obecnie tutaj stoi Galeria Rondo.
Od lewej stoją :
Kostek Olkuszewski – reemigrant z Brazylii,
Mieczysław Roliński – bydgoszczanin, grę zaczynał w Niemieckim Gimnazjum Katolickim,
Stanisław Wojtak – chłopak z Chwytowa,
Karol Bieda – Pilot, zginął w katastrofie w 1923,
Alojzy Wojtak – brat Stanisława,
Klęczą:
Franciszek Wardaliński – pilot marynarz,
Bernard Golz – legenda klubu, pierwszy bydgoski prezes klubu.
Od lewej siedzą:
Bolesław Olkuszewski – brat Kostka,
Koźma – bramkarz,
Hipolit Wojciechowski – kapitan drużyny, wykładowca w Szkole Pilotów.
Hymn Polonii Bydgoszcz
W 1934 roku powstał hymn klubowy, dzięki ówczesnemu prezesowi Polonii Stanisławowi Wodzie. Tekst napisał lwowski bard Henryk Zbierzchowski, natomiast muzykę skomponował dyrektor bydgoskiego konserwatorium muzycznego Wilhelm von Winterfeld. Inauguracja marsza miała miejsce w czasie klubowej wigilii w grudniu 1934 roku. Hymn klubowy przetrwał do 1949 r. W czasie obchodów 25-lecia Polonii, na uroczystej akademii w maju 1946 r. wykonywał go bydgoski chór Halka. W Gwardii, a następnie w milicyjnej i po-milicyjnej Polonii zaniechano odgrywania hymnu, po czym popadł w zapomnienie.
Obecna wersja została wykonana przez Remigiusza Koźmińskiego, absolwenta bydgoskiej Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego.
